Glossed by affection

Ένα μωρό, μωρό παιδί χρόνια...

Tuesday, November 15, 2005

Nυχτερινές λιγούρες


Αχ, τι τα'θελες βρε Μαίανδρε sweetheart και ανέφερες γλυκά του κουταλιού;
Είμαι πάνω από τον υπολογιστή, περασμένες 11 το βράδυ, προσπαθώντας να βρω 'έξυπνα' αστεία (και ουχί κρυάδες) για τη δουλειά αύριο - και το μόνο που σκέφτομαι είναι γλυκό μελιτζανάκι, σκανταλιές, τραύματα παιδικά και μη και άλλες, πολλές και διάφορες απαγορευμένες απολαύσεις...

4 Comments:

At 11:10 am, Blogger Katerina ante portas said...

Το μελιτζανάκι μου ζαχάρωσε, αλλά ευχαρίστως να σου στείλω κυδώνι, με τα μυγδαλάκια του, με την αρμπαρρόριζά του!

P.S. H συμπάθεια ιδιαίτερη, μια και η πρωτοκόρη έκανε εκεί "UK" μεταπτυχιακό.

 
At 11:34 pm, Blogger Dimitra said...

Κατερίνα είσαι μια γλύκα - είτε με γλυκά του κουταλιού, είτε με μαντινάδες! Να' σαι καλά! (Κανένα μυζηθροπιττάκι από αυτά τα ωραία που φτιάχνετε στην Κρήτη ίσως??)

Ώστε έτσι η κόρη, ε?? Μεταπτυχιακό στα μέρη μου! (Άραγε σε ποιό από τα δύο ν'αναφέρεσαι, στο βορρά ή στο νότο?)

 
At 4:19 pm, Blogger nonplayer said...

Γλυκά παντού!

 
At 5:02 pm, Blogger Katerina ante portas said...

Το περίεργο, φίλη μου, είναι ότι δεν είμαι...Χανιώτισσα και το αστείο είναι επίσης, ότι οι Κρητικοί με θεωρούν "δική " τους! (Το προφίλ μου φέρνει ίσως στον ..Πρίγκηπα της Κνωσσού!)
Με συνδέει κάτι "καρμικό" φαίνεται με την πόλη! Εκεί ερωτεύθηκα τον άνδρα μου, εκεί "άκουσα" πρώτη φορά έγγυος, τη μεγάλη κόρη, εκεί είναι φίλοι καλοί, εκεί σπουδάζει η δεύτερη κόρη μου, εκεί πηγαινοέρχομαι τελευταία!
Ωστόσο, μια μαντινάδα διαθέτουμε (και μυζηθροπιτάκια άμα λάχει),

"Στάλα στάλα το νερό τρυπάει το λιθάρι
Κι η κόρη με τα νάζια της σφάζει το παλικάρι"

"Δεν ειν’ ο έρωτας ανθός, μαζί του για να παίξεις
Μον’ είναι βάτος μ’ αγκαθιές κι αλίμονό σου αν μπλέξεις"

;0

 

Post a Comment

<< Home