Glossed by affection

Ένα μωρό, μωρό παιδί χρόνια...

Saturday, February 11, 2006

TΑ ΧΑΡΤΙΝΑ


Μία βδομάδα χωρίς internet - και όποιος αντέξει!
Ένα ταξίδι ακόμα, ίσως και το τελευταίο αυτού του τύπου.

Νέα γεύση από 'Ευρώπη' και πιθανές μελλοντικές ζωές - για όσο αντέξουμε...
Για όσο μπορώ ακόμα να ονειρεύομαι πως ίσως έχω ακόμα λίγο χρόνο για αποφάσεις τέτοιας φύσης.

Και μαζί με αυτά - η π_ρ_ο_θ_ε_σ_μ_ί_α.
ΤΗΕ SELF-IMPOSED DEADLINE.
Oι εναπομείνασες μέρες μέσα στις οποίες θα επιτρέψω στον εαυτό μου να ελπίζει ακόμα σε happy ending, σε ευχάριστες εκπλήξεις, στην υπάρξη συγκοινωνούντων δοχείων συναισθημάτων που ίσως αυτή τη φαιδρή και ηλίθια μέρα της 14ης βρουν το θάρρος να παρουσιάσουν εαυτόν. Να παρουσιάσει εαυτόν.

Αν δεν, .... Το διακοπτάκι θα πρέπει να κλείσει.
Η ιστορία τράβηξε πολύ.
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα άντεχα να χορεύω στην κουζίνα μου μαζί του pretending there's nothing more to it.
Γι'αυτό και θα βάλω - έστω και πλασματικό - τέλος.

Μα μέχρι τότε, διατηρώ το δικαίωμα να ελπίζω! (Ε;;)


Να περνάτε καλά και καλή μας αντάμωση!
De(e)