Α new day has come

In no particular order:

Πιάσαμε πάτο, κλάψαμε στο γραφείο αγκαλιά, γράψαμε mail, πήραμε ηλεκτρονική (και μη) αγάπη και συμπαράσταση, κοιμηθήκαμε σα γουρούνα, πήγαμε σε πρωκτικά καθηλωμένο (sic) dinner (sick) με την Πρυτανεία και ΣΙΑ, κάναμε 2 απλωτές παραπάνω, ακούσαμε Antony μέχρι που σιχαθήκαμε τον εαυτό μας, φάγαμε τα χειροποίητα τρουφάκια με σαμπάνια για brekkie, βάλαμε λίγο παραπάνω kohl στα μάτια, σφυρίξαμε 2-3 'γαλλικά φωνήεντα' σε μερικούς που μάλλον έπρεπε να τ'ακούσουν εδώ και καιρό, περπατήσαμε στη βροχή με inappropriate παπούτσια και φαντασιωθήκαμε πως είμαστε σαν την Kim Basinger στα νιάτα της στις '9 1/2 εβδομάδες' (και όχι σαν κώλος) (που είναι πως πραγματικά ήμασταν), χυθήκαμε στον καναπέ με great bad tv, βγάλαμε τα εσώψυχά μας σε ακριβά τηλεφωνήματα, χορέψαμε λίγο Madonna μπροστά στον καθρέφτη με τη βούρτσα-μικρόφωνο, στείλαμε και μας στείλανε τρυφερά txt-ακια as-if-butter-wouldn't-melt,

πήραμε ανάσα βαθιά
και κόκκινα γυαλιά
και όλα γύρω σινεμά

Τhank you guys - μοστράρω και πάλι χαμόγελο και... για όσο κρατήσει!