'Ανοιξη

Άνοιξη: μέσα κι έξω

Όχι - όχι μόνο της Σοφίας Βόσσου (με έμφαση στο 'παραπίππα-πα' θα έλεγα) αλλά... γενικότερα!! ---> αλήθεια, παιδάκια, το έχει κανείς να μου το στείλει πληζ?? έχω κολλήσει!

Εμ, ναι λοιπόν, άνοιξη σας έλεγα, μέσα - έξω, έτσι, να σας γράφω και λίγα ευχάριστα και εύθυμα για αλλαγή.
Τί να πω, δεν ξέρω ούτε και εγώ πώς να το εκφράσω, να φτυστούμε όμως κατά το έθιμο γιατί πάει καλά η ομάδα και είναι και επιρρεπής στο μάτιασμα. Πάντως, όλα άρχισαν με το super blog-o-party, όπου τα ασημένια μου παπουτσάκια τα'λιωσα, μετά από πολύ καιρό, και η διάθεση (για ζωή γενικότερα μου φαίνεται) ανέβηκε με χίλια. Είναι τόσο όμορφο να χαλαρώνεις απρόσμενα, να γνωρίζεις κόσμο που σου χαμογελάει και σε δέχεται όπως (εσύ διαλέγεις πια να) είσαι και η πραγματικότητα ξεπερνάει τις προσδοκίες σου αντί να σε γειώνει όπως γίνεται συνήθως...
Έτσι νομίζω αυτή η βραδιά έδρασε σαν εφαλτήριο για τα υπόλοιπα, για την εδραίωση αυτού του feeling που ένιωθα να αναπτύσσεται εδώ και λίγο καιρό και μου 'λεγε 'Δημητρούλα, είμαστε μια χαρά, μην σκας, πραγματικά!'

Διαβάζω το post με τις επιθυμίες που είχα για αυτές τις διακοπές παραμονές του ταξιδιού μου... Πόσο όμορφο είναι να βλέπεις πως όλα πήγαν όχι απλά καλά, μα καλύτερα ακόμα.
- Και όπου μας βγει!

Καλή άνοιξη σε όλους μας :) (και ναι, αυτό το post δε θα έχει ούτε λίγη γκρίνια)

Νύχτα blog-o-party

Όσοι πιστοί προσέλθετε - πληροφορίες από τον τουρίστα!
See you next week :) xD

Το πρώτο bloggers party της Αθήνας έρχεται τη Μεγάλη Τετάρτη 19 Απριλίου.
Ο χώρος στον οποίο καταλήξαμε είναι το club Barrio (Κεραμεικού 53, Μεταξουργείο). Το μαγαζί θ’ ανοίξει για μας εκείνο το βράδυ, η μουσική θα περιλαμβάνει ΤΑ «τέρατα» από 70’s μέχρι σήμερα, με έμφαση σε ξεφαντωτικό ρεπερτόριο και ουχί εκκλησιαστικό όργανο. Το ποτό θα προσφέρεται στη φιλική τιμή των 5 ευρώ (μπύρα στα 4) και το ρητό «the night is young» είναι η μεγάλη προσδοκία.

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή, με προτεραιότητα στο «σινάφι». Όποιοι φίλοι μας γουστάρουν ν’ ακολουθήσουν θα βρουν την πόρτα ανοιχτή ακόμη και χωρίς www.

Πάνω απ'τα σύννεφα

Άλλη μια αναχώρηση για τη μαμά πατρίδα (για πόσο ακόμα?) και - πώς τα καταφέρνω πάντα - και πάλι τρέχω σαν τον π... (sorry guys, no offence meant!) να προλάβω να μαζέψω τα αμάζευτα και να τακτοποιήσω τα ατακτοποίητα εν μέσω βουνού γραπτών, εκατοντάδων αποχαιρετιστήριων καφέδων (ναι, ναι, για 2 βδομάδες φεύγω αλλά να τα πούμε, να μη τα πούμε?), δώρων, τηλεφωνημάτων και meetings και emails για τη διευθέτηση χίλιων δυο εκρεμμοτήτων.
Πώς γίνεται να είμαι τόσο anal σε επίπεδο δουλειάς και so all over the place για οτιδήποτε άλλο και πάντα στην τσίτα την παραμονή του ταξιδιού είναι απορίας άξιο. 9 χρόνια τώρα, τίποτε δεν έμαθες??? Oh well :-) Αγάπα τον... εαυτό σου με τα ελλατώματά του!
Το λοιπόν... Θέλω ξεκούραση και βόλτες και καφεδάκια στη λιακάδα, θέλω meetings και blog-o-meetings και 'αέρισμα' εσώψυχων και ποτάκια στο Ψυρρή και στο Γκάζι, θέλω βράδια με κεριά και μουσική και καλό κρασί με φίλους στο Λαγονήσι, ίσως και καμιά βουτιά εν μέσω ασκήσεων θάρρους. Και ύπνο, πολύ ύπνο!
Καλή μας αντάμωση - κανονίστε :)